24 lipca 2009

Północnoatlantycka Organizacja Producentów – stanowisko w sprawie reformy Wspólnej Polityki Rybackiej 2012.

Północnoatlantycka Organizacja Producentów – Polskie stanowisko w sprawie reform Wspólnej Polityki Rybackiej 2012.

 

Wstęp:

W związku z trwającymi konsultacjami dotyczącymi reformy Wspólnej Polityki Rybackiej, PAOP po analizie Zielonej Księgi, przedstawia swoje postulaty i uwagi dotyczące przyszłości WPR.             

Północnoatlantycka Organizacja Producentów dostrzega i zgadza się z potrzebą reform WPR.

PAOP popiera główne postulaty reform, takie jak:

·     Potrzeba stworzenia racjonalnego planu floty połowowej;

·     Dostosowanie wielkości i potencjału floty połowowej;

·     Zamknięcia/redukcji stale nierentownych segmentów floty;

·     Wzmocnienie i wsparcie zgodnego z prawem i odpowiedzialnego rybołówstwa;

·     Ulepszanie i wsparcie dla przyjaznych środowisku nowych technik połowowych,

·     Wsparcie marketingu połowów wysokojakościowych.

 

PAOP uważa, że nie wszystkie aspekty WPR, opisane w Zielonej Księdze zasługują na tak negatywny osąd.

Według nas WPR zawiera wiele pozytywnych cech:

- Usprawnienie aktywności rybackiej dzięki mechanizmowi wymian kwot.

- Znaczenie połowów unijnych w ramach umów z krajami trzecimi, będącymi ważnym źródłem zaopatrzenia w żywność zarówno dla rynku europejskiego, jak i dla krajów rozwijających się.

- Znacząca redukcja i restrukturyzacja floty unijnej (pomimo wciąż występującego problemu nadmiaru potencjału, należy podkreślić dotychczasowe działania redukcyjne w tym zakresie).

Przyczynami dla których WSP może być postrzegana negatywnie, a które nie zostały przez Zieloną Księgę dokładnie opisane są:

- Brak kompleksowej polityki rynkowej dotyczącej eksportu produktów przetwórstwa ( Know How, zatrudnienie, sprzedaż).

Według PAOP, braki w tym aspekcie polityki rynkowej są tym bardziej szkodliwe, w sytuacji gdy unijne półprodukty rybne są eksportowane, a po ich dalszej obróbce poza UE, importowane na rynek unijny. Stwarza to sytuację, kiedy przetworzone produkty rybne, konsumowane na rynku UE, są źródłem przychodu dla państw spoza UE( added value), mimo iż pochodzą z połowów unijnych.

- Brak środków wsparcia eksportu dla połowów przeznaczonych głównie na eksport i od niego zależnych ( takich jak ryby pelagiczne).

- Brak przejrzystości pracy Komisji Europejskiej i administracji państwowych.

- Brak kryteriów podstaw działania funkcjonariuszy publicznych Komisji na pozycjach zarządzania strategicznego i technicznego.

 - Nadmierna biurokracja i kosztochłonność administracji publicznej ( na poziomie KE i państw członkowskich).

- Brak realnego wsparcia dla inwestycji oraz transferu technologii i know-how do państw stron umów rybackich. Zdaniem PAOP wiele aspektów Umów rybackich z krajami trzecimi ma negatywny wpływ na efektywność zarządzania rybołówstwem.

- Brak wszechstronnego wsparcia dla rozwoju rynku w kontekście rozszerzenia z roku 2004.

Podkreślając wyżej opisane kwestie, PAOP pragnie wyrazić swoją wyraźną dezaprobatę dla zasugerowanych w Zielonej Księdze tez iż:

-         Zasada relative stability jest jedną z przyczyn nadmiernego potencjału;

-         Wartość obecności unijnej floty na wodach poza unijnymi jest wątpliwa.

Główne koncepcje pomyślnej reformy

-         Wprowadzenie systemu wymian, gdzie ich przedmiotem są nie tylko kwoty ale także potencjał i nakład.

-         Utrzymanie limitu potencjału połowowego i wprowadzenie kompleksowego planu redukcji floty. PAOP jest przeciwny tworzeniu oddzielnych segmentów floty wykluczonych z reżimu ograniczenia potencjału lub innych zasad WPR.

-         Zasada względnej stabilności powinna pozostać zasadą podstawową, jednakże z możliwością dostosowania jej do zmieniających się warunków, tj. rozszerzenia EU.

-         Pozostawienie kwot narodowych. Wprowadzenie wspólnych wieloletnich planów połowowych dla grup armatorów z różnych krajów członkowskich.  

-         Wieloletnie plany zarządzania, z wbudowaną możliwością przesunięcia kwot z roku na rok. 

-         Wzrost elastyczności wymian, rozszerzone do możliwości czasowej wymiany nakładu i potencjału.

-         wprowadzenie zasad obszernej i wszechstronnej polityki rynkowej obejmującej wsparcie strukturalne dla tworzenia rynku w nowych krajach członkowskich.

-         Transfer odpowiedzialności dla przemysłu powinien być równoległy z transferem odpowiednich praw i środków finansowych.

-         Umowy z krajami trzecimi powinny być kontynuowane. Jednakże skoncentrowane wsparcie powinno być skierowane w stronę tych, którzy zaangażowani są w inwestycje na lądzie w krajach stronach umów. Proces negocjacyjny umów powinien obejmować know- how dostępne w przemyśle, a publiczne zaangażowanie Komisji w umowach, powinno być zredukowane do statusu nadzorczego. Także przedstawiciele przemysłu zaangażowani w umowy powinni być mieć możliwość sprawowania nadzoru nad tymi umowami. 

-         Organizacje Producentów powinny z jednej strony mieć możliwość wprowadzenia i zastosowania procedur zgodności ( culture of compliance), z drugiej zaś powinny móc wykorzystywać do tego odpowiednie środki. Organizacje Producentów powinny móc uczestniczyć w procesie oceny i zmian w przemyśle i administracji.

-         Administracja unijna i państw członkowskich powinny być przedmiotem transparentnej i obiektywnej reformy- nie tylko politycznej ale i dotyczącej pracy merytorycznej.

 

 

PAOP popiera koncepcję rozdzielenia procesu decyzyjnego na poszczególne kategorie i przypisanie ich poszczególnym, najbardziej odpowiednim ciałom decyzyjnym. Określone i wyznaczone „ciała decyzyjne”, powinny posiadać odpowiednie instrumenty potrzebne w procesie decyzyjnym i powinny brać udział w przeglądzie działań zarówno Komisji Europejskiej, jak i poszczególnych administracji członkowskich.